Peygamberimizin amcası Hz. Abbas (ra) cömartliği ile meşurdu. Bir gün kendisine sordular: Cömertlikte seni geçen kimse oldu mu ? Hz. Abbas (ra) " Evet, dedi. Bir köle beni geçti."
Orada bulunanlar hep bir ağızdan hayretle sordular: " Bir köle nasıl senden daha cömert olabilir ki?" O da tebessüm ederek anlatmaya başladı: "Bir gün Medine'de hurma bahçeleri içinde dolaşıyordum. Yol kenarındaki bir hurma bahçesinde bir köle çalışıyordu. Bir süre onu izledim. Öğle vakti gelince çalışmasını bırakıp bir şeyler yemek için bohçasını açtı. Azığı da sadece bir ekmekten ibaretti. Tam ekmeği ağzına götürmüşken açlıktan perişan hale gelmiş bir köpek belirdi. Çaresiz bir şekilde kölenin elinedeki ekmeğe bakıp kuyruk sallıyor ve inliyordu. Belli ki çok açtı. Köle bir ekmeğe baktı, bir köpeğe ve tuttu ekmeğin yarısını köpeğe attı. Köpek havada kaptığı ekmeği adeta çiğnemeden yuttu ve dikildi kölenin karşısına. Köle bu sefer hiç tereddüt etmeden kalan ekmeği de köpeğe verdi. yaptığı iyiliğin verdiği haz yüzüne tebessüm şeklinde yansımış ve mutluluğu simasına aksetmişti.
Kölenin bu davranışı bana çok tesir etti. Kölenin yanına gittim ve selam verdim. Selamımı aldı mütebessim şekilde oturmam için bana yer gösterdi. Sonrada kendisinden bir şey isteyip istemediğimi sordu. Biraz evvel gördüklerimi aktardım kendisine. Biraz mahçup biraz mağrur bir şekilde, acıkmış bir hayvan karşısında afiyetle azığını yiyemeyeceğini söyledi.
Ona "Senin yiyecek başka bir şeyin var mı?" diye sordum.
Hayır, dedi.
Bunun üzerine çalışmış olduğu bu hurma bahçesinin sahibinin kim olduğunu sordum kendisine. Bahçe sahibinin ismini söyleyince tanıdık bir kimse çıktı. Gittim o zatı buldum. Selam verip yanına oturdum. Hoşbeşten sonra konuyu sadede getirdim ve "Bahçeyi bana satar mısın?" dedim. O da "Satarım" dedi.
Ben, köleyi de isterim dedim; ona da peki dedi.
Neticede anlaştık. Ben hemen bahçenin yolunu tuttum. Kölenin yanına gittim. Durumu kendisine aktardım ve seni azad ediyorum ve bu bahçeyide sana hediye ediyorum dedim. Köle öylesine sevindi ve bana hayır dualar etti ki çok hoşuma gitti. Benim çok cömert bir kimse olduğumu söyleyince ona hayır dedim, sendaha cömertsin çünkü ben sana malımın cüzi bir kısmını verdim ama sen sana ait olan malın hepsini yani azığını o köpeğe verdin. Bundan dolayı sen benden daha cömertsin ve Allah sana bu cömertliğine mükafat olarak hem hürriyetini hem bu bahçeyi verdi beni de vesile olarak gönderdi, dedim.
Arka kapaktan yansıyanlar
Dinimiz, her çeşidiyle infak ve tasadduka vurgu yaparak müminleri ona teşvik etmiştir. Yarım hurma olsa dahi sadaka vermek gerektiğini, sadakanın rızkı çoğaltıp ömrü ve malı artıracağını Rabbin gazabını dindireceğini, zafer ve bereket getireceğini bildirmiş, sadakanın (bir paratoner gibi) bela ve musubetleri önlediğini haber vermiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder