İnsan bugün var yarın yok, öyle değil mi ? Yaşamımız o kadar kısa ki bunun farkında bile değiliz. Bu kısa hayatı öyle ise uzatmanın yollarını aramak gerek. Bu herkesin anladığı şekilde olmamalı elbette. Necip Fazıl üstadın dediği gibi surda bir gedik açmalıyız ki rüzgar nereden eserse essin etkisi aynı olmalı. İşte böyle bir gayretle başladık yazdıklarımızı ve okuduklarımızı paylaşmaya.
Yazmak, özgürlüğün simgesi, ebediliğin kapısı, hatırlanmanın yolu... Kalem kokusunda bir söyleşi sevilenlerle... Bazen gözyaşı satırlarda bazen en büyük mutluluk sayfalarda... Bazen en kuytu köşelerden çıkan bir hatıra, bazen ulu orta dökülmüş sevda... İnsanlık adına gölgelere notlar düşmek bazen. Bazense susmak, sukut etmek ikrarla...
Yazmak... Yazmak...
Şimdi susmak gerek...
Yazmak, özgürlüğün simgesi, ebediliğin kapısı, hatırlanmanın yolu... Kalem kokusunda bir söyleşi sevilenlerle... Bazen gözyaşı satırlarda bazen en büyük mutluluk sayfalarda... Bazen en kuytu köşelerden çıkan bir hatıra, bazen ulu orta dökülmüş sevda... İnsanlık adına gölgelere notlar düşmek bazen. Bazense susmak, sukut etmek ikrarla...
Yazmak... Yazmak...
Şimdi susmak gerek...
DOLUNAY YILMAZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder