13 Mart 2009 Cuma

KIL BENİ EY NAMAZ




Sahte kurtuluşlarla kandırılıp ucuza yağmalanmaktan korudu bedenini namaz.Sığ tesellilerin avuntusundan çekip aldı kalbini. Ödünç teveccühlerin, kısır beğenilerin, iki yüzlü rağbetlerin çekim alanında yağmalanmaktan kurtardı yüzünü. Kimseler yüzünü bilmezken yüzüne bakıp sana etten kemikten yüz giydiren Rabbinin "vech"inde durulttu şöhret olma heveslerini. Kimseler incecik dertlerini, gizli saklı fısıltılarını işitmezken, işitse de ciddiye almazken, dudaklarında utanarak kıpırdayan, nefeslerine acemice tutunan, tereddütlerinin yumağına sarılıp duran özlemlerini Rabbinin rıza göğüne uçurdu namaz. (s: 79)

Kıl beni ey namaz
Çöllerden topla hücrelerimi
Rahmetinin serinliğinde yıka kalbimi

Kıl beni ey namaz
Dağlar küçülsün, denizler taşsın, dağılsın kalabalıklar.
Rüku rüku doğrult eğriliklerimi.

Kıl beni ey namaz.
İnsan kıl beni.
Doğru kıl.

Kıl beni ey namaz
İkiye bölünsün kalbim kıblenin şakağında.
Sevgilinin işaret parmağı değsin göğsüme.

Kıl beni ey namaz
Topla sevdalarımı kırık aynaların çatlaklarından.
Ömrüme ilikle sevinçlerimi, firuze düşler düşür alnımın şafağına.

Kıl beni ey namaz
Tenim ibrahim gibi ateşe düşmüşken
Gül kokulu serinlikler değdir yüreğime

Kıl beni ey namaz
Günahın, isyanın, nisyanın kuytusunda büyüttüğüm pişmanlıklarımın yüzünü kaldır yerden.
Al karanlıklarımı, al karalıklarımı gözbebeklerinde yıka.

Kıl beni ey namaz.
İnsan kıl beni.
Doğru kıl.
Duru kıl.
Diri kıl beni.
İnsan kıl bu bedeni.


( timaş yayınları SENAİ DEMİRCİ)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder